Μετά από ένα επιτυχημένο ντεμπούτο στο ρόλο ως Musetta (La Boheme), η Όλγα Ρομάνκο ξεκίνησε μια λαμπρή καριέρα με κύριους ρόλους στην La Forza del Destino, II Trovatore, I Pagliacci, Madame Butterfly, Falstaff, Le Nozze di Figaro, Φάουστ, Turandot, Un Ballo in Maschera, Aida, στις μεγάλες όπερες της Μόσχας, του Βερολίνου, του Ρότερνταμ, Ζυρίχης, Βαρκελώνης, Αμβούργο, Μονάχου και Πάρμας. Τραγούδησε Desdemona στο Otello στο Arena di Verona, με τον Daniel Oren και Placido Domingo και έκανε το ντεμπούτο της στο Teatro Regio di Torino στην Ιερουσαλήμ, υπό τη διεύθυνση του Bruno Campanella.

Ερμήνευσε μαγικά, τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Armida του Gluck στην Hamburgische Staatsoper και έχει τραγουδήσει το Respighi’s La Fiamma στην όπερα της Ρώμης. Η δισκογραφία της περιλαμβάνει ηχογραφήσεις όπως: Πουτσίνι, Suor, Angelica για την Decca, τα τραγούδια του Στραβίνσκι για την Talent Label, Aida, II Trovatore και Κοντσέρτο Verdiano για τους συντρόφους, δύο ηχογραφήσεις το Requiem του Verdi για Capriccio Digital και Ars Musici, καθώς και Wanda Ντβόρζακ για Orfeo. Ηχογραφήσεις επίσης με τραγούδια Στραβίνσκι σύμφωνα με τη βελγική εταιρεία Talent Label και Il Palazzo incantato, την μπαρόκ όπερα του Luigi Rossi, μια ζωντανή ηχογράφηση σε συνεργασία με το Amadeus Magazine.

 

 

Μια σπουδαία ερμηνεύτρια της Όπερας, αποκλειστικά στο Politismos

 

 

Υπήρξατε νικήτρια του φημισμένου διεθνούς διαγωνισμού στο Rio de Janeiro, από εκεί άρχισαν όλα; Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με τη μουσική;
Στα 14, ενώ πήγαινα ακόμα σχολείο, ήμουν τυχερή, συνάντησα τον πρώτο μου δάσκαλο μονωδίας τον αγαπημένο Vladimir Koverdyaev. Του χρωστάω τα πάντα. Δεν ζει πια δυστυχώς. Μετά από τρία χρόνια μαθήματα μαζί του ήμουν έτοιμη για το Ωδείο της Μόσχας.

 

Στην αρχή της καριέρας σας, ποιά ήταν η πιο δύσκολη απόφαση ως επαγγελματίας τραγουδίστρια ;
Προφανώς η επιλογή ρεπερτορίου. Ήμουν ιδιαίτερα προσεκτική. Επέλεξα το ρεπερτόριό μου προσεκτικά από την αρχή. Έπρεπε να αρνηθώ την πρόταση με σύμβαση ορισμένου χρόνου στην Statsoper στη Βιέννη, που μου προσφέρονταν από τον Ioan Holender. Ι. Τότε ως λυρική σοπράνο, χωρίς μεγάλη εμπειρία όλα ξεκινούσαν για εμένα, έπρεπε από τότε να είχα τραγουδήσει Andrea Chenier, La Forza del Destino, Il Trovatore …
Τις έκανα αργότερα αυτές όπερες, αλλά ένα ρόλο τη φορά, και όχι όλα σε μία σεζόν όπως απαιτούσαν στο συμβόλαιο. Φυσικά αρνήθηκα.

 

Από τη μία πλευρά, εργάζεστε με τις καθιερωμένες δομές και τα θεσμικά όργανα του χώρου, και από την άλλη κάνετε δικά σας πράγματα. Ποιές πτυχές της δουλειά σας θα επιλέγατε να κρατήσει υπό τον έλεγχό σας;
Ήμουν πάντα  ελεύθερη. Μια εργασία ορισμένου χρόνου είναι ρουτίνα για μένα και με τρομάζει και ειδικά στη δουλειά μας. Νομίζω ότι η τέχνη μας δεν έχει καμία σχέση με την καθημερινή εργασία, δεν είναι καν μια «δουλειά», αλλά μια διαρκή πρόκληση με τον εαυτό μας. Πρέπει να πείσουμε πρώτα από όλα τους συναδέλφους μας και φυσικά το κοινό ότι αξίζουμε το χειροκρότημα.
Προτίμησα να παίρνω μόνη μου τα ρίσκα όσον αφορά την επιλογή ρεπερτορίου μου(ρόλους), χωρίς να μου καθορίζουν οι άλλοι τι να κάνω και πάντα με βάση της ετοιμότητας της φωνής μου και του ενστίκτου μου χωρίς να σκέπτομαι το πώς και το γιατί. Απλά πάντα φρόντιζα να μην είναι πολύ κοντά η μια παράσταση με την άλλη και να έχω τουλάχιστον δυο μέρες ξεκούρασης. Πάντα έτοιμη να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό. Η δουλεία μας είναι πολύ απαιτητική και πρέπει να προστατεύουμε τους εαυτούς μας και να έχουμε κοντά μας ανθρώπους που μας πιστεύουν και εμπιστευόμαστε.

 

 

 

Έχετε εμφανιστεί στα πιο φημισμένα θέατρα όπερας σε όλο τον κόσμο και σε μεγάλους ρόλους, ποιόν θεωρείτε ιδιαίτερα σημαντικό; Ποιόν ρόλο δεν έχετε υποδυθεί και θα το επιθυμούσατε πολύ;
Κατά τη διάρκεια της ζωής ενός καλλιτέχνη πάντα υπάρχουν στιγμές που δεν μπορεί ποτέ να ξεχάσει. Για μένα ο ρόλος της Desdemona με τον Placido Domingo στην Αρένα της Βερόνα το1994 ήταν μια εμπειρία που δε θα ξεχάσω ποτέ. Μόλις ξεκινούσα τη καριέρα μου, η αρένα ήταν γεμάτη ανθρώπους και ο Domingo, στο ρόλο του Οθέλλο. Νόμιζα ότι ζούσα ένα όνειρο, το σύνολο υπό την διεύθυνση του Giuliano Montaldo, σε μια παράσταση πραγματικά μαγική. Όλα τα στοιχεία μαρτυρούν μια παραγωγή αξέχαστη ακόμα και σήμερα.

Αργότερα, εργάστηκα και πάλι με τον P.Domingo στο Μεξικό, σε μια άλλη όπερα, Fedora. Il Trovatore στο Staastoper Wien, με τον Franco Bonisolli, ήταν η τελευταία εμφάνισή του στη σκηνή. Μετά από μερικούς μήνες μας άφησε.

Όσο για την Ελλάδα, έχω μια όμορφη ανάμνηση της Aida στο Μέγαρο Μουσικής με τον εξαιρετικό Jose Cura και τον Paata Bruchuladze. Ο χαιρετισμός και η οργάνωση ήταν τέλεια. Έχω τραγουδήσει επίσης Tosca στην ελληνική Εθνική Λυρική Σκηνή. Ήταν Δεκέμβριος και αρρώστησα αλλά οι συνάδελφοί μου και η Ορχήστρα με διευθυντή το κ. Λ.Καρυτινό έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό για να με βοηθήσουν.

Τι μου λείπει… ρόλος που δεν έχω κάνει ακόμα, ίσως Elisabetta στο Don Carlos, Mimi στη La Boheme… περιέργως ακόμα δεν έχω τραγουδήσει αυτούς τους ρόλους, παρά το τεράστιο ρεπερτόριο μου. (γελάει)

 

Από την εμπειρία σας, νιώθετε να υπάρχει μια σαφής κατεύθυνση για την καριέρα σας αυτή τη στιγμή ή μπορεί τα πράγματα να περνούν σύγχυση κατά καιρούς, ακόμη και για σας που έχετε κάνει μια τόσο μεγάλη καριέρα;
Προσπαθώ πάντα να διασκεδάζω όταν τραγουδάω. Μου αρέσει να συνεργάζομαι με νέους διευθυντές, ορχήστρες και σκηνοθέτες και να παίρνω μέρος σε ιδιαίτερα έργα με ωραίες ιδέες και να μου προτείνουν πράγματα που δεν έχω κάνει ακόμα, μου αρέσει να πειραματίζομαι.

Ανυπομονώ για την επόμενη μου παράσταση ως Rusalka του Ντβόρζακ στην εθνική Λυρική Σκηνή Φινλανδίας, ω ναι. Είμαι σε αναμονή για αυτή την πρόκληση. (γελάει)
Εκεί θα κάνω άλματα ενώ τραγουδώ, κρέμομαι στον αέρα, κάνω ασυνήθιστες κινήσεις… Έτσι, εφ ‘όσον διασκεδάζω και περνάω καλά με αυτό που κάνω η
καλλιτεχνική μου ζωή συνεχίζεται με το καλύτερο τρόπο χωρίς σύγχυση.

 

Ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα που συνέβη ποτέ σε σας ενώ ήσασταν στην σκηνή;
Τα πάντα μπορούν να συμβούν. Για παράδειγμα πριν από την τελευταία σκηνή σε μια  παράσταση Butterfly στην Ισπανία το παιδί αποκοιμήθηκε. Εκεί, οι παραστάσεις αρχίζουν αργά. Ήταν ήδη μεσάνυχτα και το παιδί το είχε πάρει ο ύπνος. Η Suzuki και εγώ προσπαθήσαμε  να τον ξυπνήσουμε και τραγούδησα την άρια “Tu, Tu, amore tu …”, αλλά το παιδί έκλεινε τα μάτια του όλη την ώρα..

 

Τι είναι αυτό που ένας μέσος άνθρωπος δεν θα συνειδητοποιούσε ποτέ στη ζωή του αλλά είναι μια πραγματικότητα για έναν επαγγελματία τραγουδιστή της όπερας; Ποια είναι η φιλοσοφία σας όταν πρόκειται για τη συνύπαρξη της καλλιτεχνικής σας έκφρασης με την καθημερινή διαβίωση;
Γνωρίζουμε πολλές ντίβες όπως Κάλλας, Tebaldi, Ricciarelli οι οποίοι έχουν θυσιάσει πολλές φορές τη γυναικεία τους πλευρά και τη πλευρά της μητέρας για την καριέρα. Είναι και αυτό μια επιλογή ζωής. Προσωπικά, προτιμώ την επιλογή μιας μεγάλης ερμηνεύτριας με μεγάλη καριέρα, της  Renata Scotto που είναι και μητέρα δύο παιδιών. Άλλωστε η ζωή συνεχίζεται και μετά την καριέρα όπως και στις περισσότερες εργασίες. Απλά στη δική μας εργασία όταν το χειροκρότημα τελειώνει ερχόμαστε πίσω στην καθημερινότητα μας και γινόμαστε πάλι απλές γυναίκες. Κανένας θρίαμβος δεν μπορεί να αντικαταστήσει το χαμόγελο και την αγκαλιά του παιδιού σου κατά τη γνώμη μου. Ήμουν τυχερή που γνώρισα το σύντροφο της ζωής μου που με βοήθησε πολύ στο μεγάλωμα του γιου μας και φυσικά είχα και έχω την στήριξη του στην εργασία μου.
Τώρα ο γιος μας είναι 12 χρονών αλλά στα πρώτα 6 χρόνια της ζωής του, πριν αρχίσει το σχολείο με ακολούθησε με τον πατέρα του στην Αργεντινή, στο Μεξικό, στις ΗΠΑ, στην Κίνα αλλά και στην Ελλάδα.

 

 

 

 

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Ίσως ο Πουτσίνι, ο οποίος πιστεύω μας επιτρέπει να ανακαλύψουν και άλλες κρυμμένες πλευρές της φύσης μας ως γυναίκες.

 
Βλέπω τώρα ότι οι νέοι καλλιτέχνες κάνουν κύκλους εδώ και εκεί τραγουδώντας  γύρω από όλους τους άλλους αλλά ακόμα δεν μπορούν να προσληφθούν και να βρουν μια καλή συνεργασία – συμβόλαιο. Τι προτείνετε για τους νέους τραγουδιστές; Υπάρχει κάποια συμβουλή;
Σίγουρα μπορούμε να κάνουμε λάθη, ειδικά στα πρώτα μας βήματα. Πιστεύω είναι σημαντικό για κάθε καλλιτέχνη να έχει ένα δικό του άνθρωπο, να τον εμπιστεύεται, να έχει ένστικτο και να του λέει την αλήθεια. Είναι εύκολο να πούμε μετά την παράσταση ” Bravo”, “Πολύ όμορφο “… αλλά μόνο με την εποικοδομητική κριτική μπορεί κανείς να μεγαλώσει. Υπάρχουν τραγουδιστές, συχνά τενόροι, που δεν μπορούν να ακούσουν οποιαδήποτε συμβουλή ή υπόδειξη και τα αυτιά τους είναι ανοικτά μόνο για τον έπαινο. Όλοι όμως έχουμε κάτι να βελτιώσουμε και να ενισχύσουμε.
Νομίζω ότι στη σταδιοδρομία, στη ζωή υπάρχει μόνο ένας κανόνας “Ακούστε την καρδιά σας “. Τα καλά αποτελέσματα θα έρθουν. Εργασία και μελέτη με αφοσίωση και φυσικά πίστη σε αυτό που κάνετε!

 

Πείτε μας για το πρόγραμμα των παραστάσεων μετά το Ελσίνκι, ποια είναι τα σχέδιά σας;
Τον τελευταίο καιρό μου ζητούν συχνά να διδάξω στη κατηγορία Master Class και γενικά μου αρέσει να αφιερώνω χρόνο στη διδασκαλία με μεγάλο ενθουσιασμό. Φοίτησα σε μια μεγάλη σχολή του Bel Canto, πρώτα της Ρωσίας και στη συνέχεια σπούδασα στην Πάρμα. Μου αρέσει πολύ να εργάζομαι με τα παιδιά.
Ακόμα όμως δεν μπορώ να κάνω αυτή τη δουλειά με πλήρες ωράριο, έχω πολλά έργα στο θέατρο: Cavalleria Rusticana με τον Jose Cura στη Ρώμη τον Μάρτιο, Andrea Chenier και πάλι με τον Jose Cura στο Θέατρο Ambrogio στο Μιλάνο το Μάιο, Rusalka στη φινλανδική Εθνική Λυρική Σκηνή Μάρτιο και αυτές τις μέρες είμαι σε προετοιμασία για ένα κονσέρτο μου στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Carrara στις 19 Νοεμβρίου.

 
Ποιος είναι ο ρόλος της μουσικής αυτή την περίεργη εποχή που ζούμε και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μεγάλες αλλαγές σε όλο τον κόσμο; Τι πιστεύετε για τις συνθήκες που ζούμε σήμερα; Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας μια ευχή;
Η μουσική, το θέατρο, μπορούν να προσφέρουν σπουδαίες στιγμές μαγείας όπως κανένα άλλο είδος τέχνης στους ανθρώπους. Και αυτό γιατί μπορεί να ανυψώνει συνειδήσεις.
Ο θεατής γίνεται πιο πλούσιος με συναισθήματα που ποικίλουν κατά την παρακολούθηση μιας παράστασης στην Όπερα. Όπως για παράδειγμα το έργο La Boheme του Puccini, τα συναισθήματα που αφήνει στο θεατή που ακόμα και μετά την έξοδο από το θέατρο φεύγει με σκέψεις καλοσύνης, αγάπης και θετικά συναισθήματα, δεν ξέρω για πόσο καιρό, αλλά σίγουρα διαρκεί.
Καλοσύνη, όμορφη συναισθηματική εμπλοκή, θετικές σκέψεις κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο. Αυτή είναι η ευχή μου για ένα καλύτερο και ομορφότερο κόσμο.

 

Olga Romanko
Classical Soprano based in Italy

 

For more information, including audio clips, visit her homepage

www.olgaromanko.com

 

Από την Κάθη Βεκρή