Της Κάθη Βεκρή

To να ζει κάνεις με τρόπο συνεπή προς τα πνευματικά του ιδανικά είναι σαν μια προσευχή!

 H ενέργεια προσωποποιημένη, μία γυναίκα με ξεχωριστή ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία και με έντονη συναισθηματική αντίληψη της μουσικής!!

Ας ταξιδέψουμε για λίγο μαζί της στα νέα δημιουργικά σχέδια της. Όχημα αλλά και οδηγός, σε αυτό το ταξίδι η μουσική!!!
Η μουσική…η ανυψωτική αυτή μαγική δύναμη που οδηγεί το κοινό σε υψηλοτέρα επίπεδα πνευματικότητας συντονίζει τις συχνότητες των κύτταρων μας και θεραπεύει την ψυχή μας!

Eχει εμφανιστεί σε μερικά από τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου όπως Scala di Milano, Royal Opera House of London, Royal Albert Hall, Carnegie Hall, στα θέατρα της Ρώμης, Santiago Chile, Dallas, Bologna, Trieste, Liceu- Barcelona, Bilbao, Strasburg, Washington, Milwaukee, Amsterdam κ.α. Κατέκτησε Διθυραμβικές κριτικές για τις ερμηνείες της από τον Διεθνή Τύπο και καταξιώθηκε ως ερμηνεύτρια του λυρικού θεάτρου με διεθνείς διακρίσεις .
\
Οι «Times» και άλλες βρετανικές εφημερίδες αναφέρθηκαν σε αυτήν με τα πιο κολακευτικά λόγια αμέσως μετά την εμφάνισή της (ως Κοντέσας) στους «Γάμους του Φίγκαρο» του Μότσαρτ, με την Βασιλική Όπερα του Λονδίνου.

Από πολύ μικρή μπήκες στο τραγούδι επαγγελματικά εκπροσωπώντας ένα αρκετά δύσκολο είδος μουσικής με ιδιαίτερες απαιτήσεις. Αυτή η ασυγκράτητη ανάγκη για έκφραση τι σου καλύπτει?

Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν έρθει στη ζωή με ένα σκοπό, να εκφράσουν την ψυχή τους μέσα από τις εμπειρίες της ζωής και να μοιραστούν αυτό που ανακαλύπτουν μέσα τους.

Όλοι έχουμε ένα ταλέντο, μια ικανότητα, που είναι το δώρο μας. Μερικές φορές γίνεται η κατάρα μας…αλλά μόνο μέχρι να καταφέρουμε να δούμε την ευλογία ακόμα και στη δυσκολία που αυτό το δώρο μας φέρνει. Τι μου καλύπτει λοιπόν αυτή η ανάγκη για έκφραση; Μα την ανάγκη της ψυχής μου να επικοινωνήσει την ουσία της, την ποιότητα της, την ιδιότητα της, το χρώμα της και τον ήχο της. Να επικοινωνήσει την εμπειρία της και τα μηνύματα της. Να μοιραστεί τη μνήμη της……..!

Έκανες ένα διάλειμμα στην καριέρα σου ήταν απόφαση στιγμής ή απόφαση ζωής ;

Όσα φέρνει η στιγμή, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος, λέει ο λαός. Δεν υπάρχει στιγμή που να μην εμπεριέχει όλη σου τη ζωή!!! Πολλοί ίσως να με θεωρούν παρορμητική…και είμαι! Λειτουργώ με βάση το ένστικτο μου…το αν με οδηγεί σε σωστό ή λάθος δρόμο δεν με απασχολεί!  

Διότι ακόμα και η αρνητική εμπειρία είναι μέρος της γνώσης μου…είναι προίκα μου…μάθημα μου! Και τα λατρεύω όλα!!!

Σε μια στιγμή λοιπόν, πήρα μια απόφαση ζωής!!!! Δεν φαντάζεσαι τι άκουσα φυσικά από τους ανθρώπους γύρω μου…όμως…όταν η ψυχή σου ασφυκτιά, είναι αδύνατον να κάνεις πίσω!

 Και η δική μου ασφυκτιούσε! Η τέχνη στην διεθνή σκηνή, δεν ήταν αυτό που οραματιζόμουν! Ήταν ένα πεδίο εντυπωσιασμού, ανειλικρίνειας και άκρατου εγωισμού!

Δεν υπήρχε πουθενά χώρος για Θεό…για Φως…για ταπεινότητα …για Αλήθεια. Ή τουλάχιστον έτσι το έβλεπα εγώ!!!!

Δεν μου έδινε χαρά πλέον! Δε με ενθουσίαζε…δεν άγγιζε τον Παράδεισο μου!

 Προτιμούσα να θυσιάσω την προσπάθεια μιας ζωής, παρά να νοιώσω πως ξεπουλαω τον ιδεαλισμό και τον ρομαντισμό μου…Ουτοπία θα πουν κάποιοι…επιλογή μου θα πω εγώ!!

Τι σου έλειψε πιο πολύ?
Η δόνηση των ήχων μέσα μου!

Το να αρκείται κανείς στα απαραίτητα για την επιβίωση και να κάνει επιλογές που δεν τον αντιπροσωπεύουν είναι θετικό στοιχείο σε έναν καλλιτέχνη ;

Εδω το θέμα δυστυχώς , δεν είναι άσπρο μαύρο!!!!! Υπάρχουν συμβιβασμοί που γίνονται συνέχεια στη ζωή μας. Κάθε μέρα καλούμαστε να κάνουμε συμβιβασμούς! Από τους πιο απλούς μέχρι τους πιο περίπλοκους !!!

Είναι εύκολο έξω από το χώρο αυτό, να λες πως "δεν συμβιβάζομαι" αλλά όταν έχεις οικογένεια , και ευθύνες, η συντήρηση της εξαρτημένης ζωής, σε αναγκάζει να κάνεις συμβιβασμούς στα όνειρα σου! Υπάρχουν χιλιάδες ταλαντούχοι άνθρωποι που όμως επέλεξαν την ασφάλεια της επιβίωσης από την ανασφάλεια της μεγάλης καριέρας!!!

Δεν είμαι σε θέση να κρίνω  για το πως  ο καθένας  διαχειρίζεται τις επιλογές του , κάθε επιλογή , είναι κατανοητή και σεβαστή!

Άλλωστε είναι εύκολο να το παίζεις εξυπνάκιας κρίνοντας τις επιλογές των άλλων!!! Όμως…ο καθένας σηκώνει τον σταυρό του!!!
Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, που αν κάνουν τον ''συμβιβασμό'', τότε μαραζώνουν !!!

Η δυναμική της ψυχικής τους και καλλιτεχνικής τους ιδιαιτερότητας είναι τόσο μεγάλη, που δεν μπορούν να δεχτούν τίποτα άλλο εκτός από αυτό που μιλάει μέσα τους…και θα το υποστηρίξουν με πάθος και σχεδόν εμμονή!!

 Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ήρωες…αν και η ιστορία τους εκθειάζει

Είναι άνθρωποι που ίσως να φαίνονται δυστυχισμένοι μέσα στη ζωή τους , όμως  νοιώθουν μια ηδονική ικανοποίηση…

Η ηδονή που σου δίνει η ψυχή σου όταν την αφήνεις να εκφράζεται…έκσταση…

Το τίμημα όμως αυτού, είναι μια ζωή συνεχούς αντιπαλότητας που στα μάτια των ''ασυμβίβαστων'' φαίνεται ως "μέτριο σύνολο"!
Έχουμε ανάγκη από αυτούς τους ανθρώπους!

Γιατί αντιπροσωπεύουν την "πιθανότητα" ελευθερίας που τόση ανάγκη έχει η κοινωνία, για να μπορεί να αντέχει τη δυστυχία της προδοσίας του ονείρου της!!

Βασικό γνώρισμα της φωνής σου από την αρχής της διεθνούς σου καριέρας ήταν σε ρόλους για σοπράνο, μια φωνή με ιδιαίτερο σκούρο χρώμα και μεγάλο όγκο .

Τώρα άλλαξες ρεπερτόριο και από σοπράνο πέρασες σε ρεπερτόριο Μέτζο Δραματική πόσο εύκολες για έναν επαγγελματία είναι αυτές οι αλλαγές?

Μετά από τόσα χρόνια αποχής, είχα να κάνω μια επιλογή…προσπαθώ να φέρω πίσω την παλιά μου φωνή; ή…να δω τι φωνή έχω τώρα;

 Αυτό που σίγουρα δεν ήθελα στη ζωή μου πλέον , ήταν να έχω άγχος για το αν, Θα μου βγει το Ντο ή  αν Θα βγει η φράση.

Άγχος, για κάτι που τόσο αγαπώ και  ξυπνάει την χαρά μέσα μου..το τραγούδι!

Πολλές φορές  έτσι χάνεις την απόλαυση της μουσικής στο κυνήγι μιας τεχνικής και φωνητικής τελειότητας!!! Όμως….θέλω να τραγουδάω αυτά στα οποία μπορώ να βγάλω τη μουσική από μέσα μου με τέτοιο τρόπο ερμηνείας και να εκφράσω καλυτέρα  το μουσικό ένστικτο μου !

Ψάχνω συνεχώς νέους δρόμους!! Λατρεύω τη διαδικασία της μελέτης μου αρέσει να παίζω με άπειρα χρώματα στη φωνή , χώρους, δυναμικές…όλα αυτά με εκστασιαζουν!!!

 Όμως δε θέλω να αποδείξω πλέον τίποτα και σε κανέναν!

Το πιο δύσκολο θέμα που είχα να αντιμετωπίσω πριν αποφασίσω να επιστρέψω στο τραγούδι, ήταν το φάντασμα του παλιού μου εαυτού!!! Η σύγκριση με τον εαυτό μου, ήταν παρά πολύ σκληρή για μένα…όμως…έπρεπε να ξεκαθαρίσω μέσα μου, γιατί θέλω να τραγουδήσω!

Δε θέλω να αποδείξω αν είμαι καλή τραγουδίστρια…δεν περιμένω να με εκθειάσουν!!Θέλω απλά …να τραγουδάω σήμερα καλυτέρα από χθες…και αύριο καλυτέρα από σήμερα…να μπορώ να με ανακαλύπτω και να με αποκαλύπτω κάθε μέρα…και αυτό μου είναι αρκετό!!!

Ποια είναι η φιλοσοφία σου, όταν πρόκειται για τη συνύπαρξη της καλλιτεχνικής έκφρασης ,με την καθημερινή διαβίωση;

Έχει πλάκα….η ζωή μας είναι ένα θέατρο!!! Αν καταλάβουμε πόσους ρόλους παίζουμε καθημερινά…και αυτό ασυνείδητα!!! Ο ρυθμός βρίσκεται συνέχεια στην καθημερινότητα μας…από την ίδια μας την αναπνοή, τον χτύπο της καρδιάς μας…η εικόνες γύρω μας είναι πίνακες, φωτογραφίες…με συναισθηματική αποτύπωση….ο αέρας τραγουδά ασταμάτητα, το ίδιο και η φύση ολόκληρη….η τέχνη είναι μέρος της καθημερινότητας μας….οι δυναμικές έχουν τόσο μεγάλη κλίμακα!!!

Ο τρόπος που κοιτάς τον αγαπημένο σου στα μάτια, είναι μουσική…. Ο τρόπος που η μάνα νανουρίζει το μωρό της στην αγκαλιά της, είναι χορός!!
Άλλωστε…η τέχνη ,είναι η ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει την αγάπη!Ακόμα και ο πόνος και ο θυμός και η θλίψη , είναι έλλειψη, μπλοκάρισμα ή περιορισμός λόγο φόβου της αγάπης….δεν είναι τυχαίο πως όλοι σχεδόν οι άνθρωποι γίνονται "καλλιτέχνες" όταν ερωτεύονται!!!!

 Έρωτας η τέχνη…. ανάγκη για δημιουργία… ανάγκη εκκίνησης της ζωής!!!

Ποια είναι η ικανοποίηση του τραγουδιστή της Όπερας;
Το ότι μπορεί να φωνάζει δυνατότερα από τους άλλους!!!!!! (γελάει) …Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που να κάνει ευτυχισμένους και ικανοποιημένους ΕΙΔΙΚΑ τους τραγουδιστές της όπερας. Άσε που πιστεύω πως αυτό δεν είναι θέμα επαγγέλματος αλλά θέμα ανθρώπου!!!
Τι είναι αυτό που ένας μέσος άνθρωπος δεν θα συνειδητοποιούσε ποτέ στη ζωή του, αλλά είναι μια πραγματικότητα για έναν επαγγελματία τραγουδιστή της όπερας;

Όλοι όσοι εκτίθενται στο κοινό, έχουν έναν κοινό παρονομαστή…το άγχος της αποδοχής και της τελειότητας του αποτελέσματος. Έρχονται αντιμέτωποι με τους φόβους τους και τις ανασφάλειες τους.
Οι επιδόσεις γίνονται εφιάλτης. Ειδικά για τους τραγουδιστές της όπερας , ο έλεγχος και η εστίαση της φωνής πρέπει να βρίσκονται συνέχεια σε υψηλό επίπεδο.

 Πολλές αισθήσεις συμμετέχουν ταυτόχρονα…πολλά μέρη του εγκεφάλου ενεργοποιούνται , και ο τραγουδιστής καλείται να τα ελέγχει όλα ταυτόχρονα…

Ζούμε σε μια χρονική περίοδο που δεν μοιάζει στο παρελθόν και το γεγονός ότι η παγκόσμια κοινότητα βιώνει τώρα κρίσεις που επηρεάζουν κάθε έθνος ,όργανο και κάθε σύστημα στο παγκόσμιο σώμα πια πιστεύεις είναι η σημασία του? η αποχή είναι λύση;

H οικονομική κατάσταση δεν επιτρέπει σήμερα μεγάλες παραγωγές ποιος ο ρόλος της τέχνης σε τόσο δύσκολες εποχές?
Η τέχνη δε χρειάζεται υπερπαραγωγές ,το θέαμα είναι αυτό που τις έχει ανάγκη!
Η τέχνη και με ένα πούπουλο θα σε κάνει να πετάξεις!!! Θεωρούμε πως οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες…όμως …την εποχή του Μότσαρτ , μάλλον οι συνθήκες ήταν πολύ άθλιες για τον μέσο άνθρωπο. Η τέχνη και η έμπνευση όμως ανθούσε!
Έχω αυτή την εντύπωση, ότι στις δύσκολες εποχές ανθεί η τέχνη και τις εύκολες, το θέαμα!!!

 Δε φοβάμαι την έλλειψη έμπνευσης στις μέρες μας λοιπόν…φοβάμαι την ανάγκη των ανθρώπων να εντυπωσιάζονται παρά να συγκινούνται! Θυμάμαι μου έλεγε ο δάσκαλος μου "Ειρηνακι, μπορεί να τραγουδήσεις και να εντυπωσιάσεις με το forte σου….όμως μόνο με το pianissimo θα συγκινήσεις τις καρδιές των ανθρώπων"….

Φωνάζουμε συνέχεια…πολύς θόρυβος γύρω μας, μεγάλες ταχύτητες…έχουμε εθιστεί στο πολύ και θέλουμε συνέχεια περισσότερο από όλα…ενώ αφαιρώντας ποσότητες, αφήνουμε την ψυχή του ήχου να μιλήσει!!!

Και τότε…όλες οι ψυχές ανταποκρίνονται στην καθαρότητα και απλότητα αυτού του ήχου! Η τέχνη θα έπρεπε να φοβάται μόνο τα χρόνια των 'παχουλών' αγελάδων…γιατί τότε η ποιότητα λιμοκτονεί !!!!
Τι είμαι συνείδηση ;πνευματικότητα; Μπορούμε να υπερβούμε κάθε μας δίλημμα με την δύναμη του πνεύματος μας?

Ποιος είναι ο σκοπός της δικής σου τέχνης;

Δεν μου ανήκει καμία τέχνη!!!
Εγώ ανήκω σε αυτήν…κάθε είδος τέχνης, έχει τον ίδιο σκοπό… σε βοηθά να διαβείς την πύλη του θεϊκού!

Να αγγίξεις τα αφηρημένα πεδία των δονήσεων…να βιώσεις το "εν αρχή ειν ο Λόγος" … Όμως…η τέχνη είναι εδω για να σου 'αναγάγει' την ψυχή…το θέμα είναι ΕΣΥ τι χρήση θα κάνεις αυτού του μέσου.

Τι ξεχωρίζει τον ερασιτέχνη από τον επαγγελματία;
Ο ρομαντισμός! Ο ερασιτέχνης διατηρεί τον ρομαντισμό του γιατί δεν βγάζει τα προς το ζειν από την τέχνη του…ο επαγγελματίας όμως "παίζει" με τους κανόνες του παιχνιδιού. Θεωρώ πως είμαι πολύ προκατειλημμένη πάντως σε αυτό το θέμα.

Ποτέ δεν ήθελα να είμαι επαγγελματίας!!!

 Πάντα ήθελα να έχω ερωτική σχέση με το τραγούδι!

 Να τραγουδώ γιατί γουστάρω και όχι γιατί πρέπει να ζήσω…δε θέλω να γίνω ποτέ επαγγελματίας!
Θέλω να έχω πάντα αυτήν την τρέλα της μάθησης ώστε  να ανακαλύπτω καινούργιες μουσικές, να ενθουσιάζομαι κάθε φορά που μπαίνω σε έναν καινούργιο ρόλο με τον ενθουσιασμό του ερωτευμένου που όλα τα βλέπει φανταστικά!!!! Εγώ εκεί θέλω να ζω….δεν πειράζει…ας μην γίνω επαγγελματίας…αρκεί ο έρωτας αυτός να μην αλλοιωθεί μέσα μου ποτέ!!!!

Διδάσκεις αρκετά χρόνια κάνεις Master Classes ποιο είναι το όραμα σου και τι πιστεύεις λείπει από την μουσική εκπαίδευση σήμερα? Τι είναι πρόοδος σε έναν μαθητευόμενο για εσένα?

Η ψυχή λείπει από την εκπαίδευση! Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο γιατί είχα έναν δάσκαλο ο ποιος μου έδειξε τους δρόμους της ψυχής μου…ο Κος Πασχάλης ήταν ένας από αυτούς τους καλλιτέχνες που μέσα από το ήθος τους, την αξιοπρέπεια και την αυτό ανάλυση του, γνώριζε παρά πολύ καλά τι ήταν σημαντικό και τι όχι για έναν τραγουδιστή.

Γνώριζε πολύ καλά πως ο μεγαλύτερος εχθρός του τραγουδιστή (και όχι μόνο του τραγουδιστή θα προσθέσω), είναι ο φόβος!!! Μας ελευθέρωνε την ψυχή από τον φόβο λοιπόν και έτσι η ψυχή μας τραγουδούσε!!! Τι είναι πρόοδος λοιπόν για μένα; Το να καταφέρεις να ελευθερωθείς από τους φόβους σου και να τραγουδάς για την ευχαρίστηση!

Βαρέθηκα πια όλη αυτή τη φιλολογία μιας τελειομανίας που έχει κάνει τα ποτάμια της ψυχής μας να στερεύουν!!!

Πάθος και έρωτα για αυτό που κάνουν…αυτό θα έπρεπε να διδάσκουμε τους νέους ανθρώπους! Ίσως τότε να άλλαζε το μέλλον!!!

Ανοίγεις τη σαιζόν της Λυρικής σκηνής με ένα καινούργιο μουσικό έργο του χαρισματικού συνθέτη Γιώργου Κουμεντάκη ενσαρκώνοντας την ''Φόνισσα'' του Α.Παπαδιαμάντη που γίνεται πρώτη φόρα σε όπερα και σε λιμπρέτο του Γιάννη Σβώλου. Μίλησε μας για αυτή την συνεργασία.

Είμαι κατενθουσιασμένη με την παραγωγή! Ο Γιώργος Κουμεντάκης είναι ένας χαρισματικός συνθέτης! Όταν άκουσα για πρώτη φορα συνθέσεις του, εντυπωσιάστηκα!!!

Ο τρόπος που δημιουργεί ατμόσφαιρα , η φασαρία και η απόλυτη ησυχία που έχει η μουσική του…οι αρμονικές του δομές…μιλούν μέσα στην καρδιά μου!

Όταν δε τον γνώρισα και προσωπικά, ενθουσιάστηκα ακόμα περισσότερο ! Ένας άνθρωπος τόσο γλυκός!

 Τόσο γήινος αλλά με τις φευγάτες αισθήσεις που μόνο ένας καλλιτέχνης διαθέτει.
Ο Αλέξανδρος Ευκλείδης (σκηνοθέτης) και η Αγγέλα Σαρόγλου (βοηθός σκηνοθέτη) ήταν μεγάλη έμπνευση στην σκιαγράφηση της προσωπικότητας της Φραγκογιαννούς.
Ασταμάτητοι και πάντα με αστείρευτη όρεξη και ιδέες…είναι μεγάλο στήριγμα και βοήθεια στην προσπάθεια μου να ανακαλύψω μέσα μου την Φραγκογιαννου!

Η Τζούλια Σουγλάκου , η δεύτερη διανομή της Φόνισσας, είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και καλλιτέχνης! Με άποψη, και έντονη προσωπικότητα! Είμαι πολύ χαρούμενη που μοιράζομαι τον ρόλο μαζί της! Είναι μια αξία συνάδελφος!
Και όλοι οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές δίνουν μια απίστευτη δυναμική με τις φωνές τους και τις ερμηνείες τους! Νομίζω πως το αποτέλεσμα θα είναι εντυπωσιακό!

Ποια είναι η πρόκληση σε αυτό τον ρόλο? Τι είναι για εσένα η Φραγκογιαννού πως την προσεγγίζεις? είναι μία φόνισσα γεμάτη εμμονές και με κακό ψυχισμό και αυτοκαταστροφή?

Αυτοκαταστροφή δεν έχει η Φραγκογιαννου!

 Είναι γεμάτη εμμονές όμως…τόσο πολύ που της δημιουργεί διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Το να θεωρεί πως είναι Άγιο έργο το να πνίγει τα κορίτσια, είναι μια εντελώς άρρωστη σκέψη!

Όμως…μέσα στο μυαλό της ψάχνει να βρει τα σημάδια , θεϊκά σημάδια όπως τα θεωρεί, για να δικαιολογήσει τις πράξεις της. Ναι…είναι μια γυναίκα που δεν ξέρει τι σημαίνει αγάπη! Ξέρει μόνο να αναλαμβάνει ευθύνες!
Η δυσκολία για μένα φωνητικά, ήταν να καταφέρω να εκφράσω και το παραλήρημα της, και την πονηριά της, και την αυταρχικότητα της! Κάποιες στιγμές ο ήχος δεν είναι αυτός της οπερατικής φωνής…κάποιες στιγμές γίνεται μια γυναίκα όπως όλες οι άλλες..και ο ήχος της είναι ανεπιτήδευτος. Για να γυρίσει αργότερα σε έναν υστερικό καλπασμό ξεσπάσματος…όταν τραγουδάει piano είναι πάντα γιατί είναι χαμένη μέσα στις παραισθήσεις της.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια τι θα σου έδινε μέγαλη χαρά σε αυτόν τον επαναπροσδιορισμό στην τέχνη σου?

Η μόνη μου επιθυμία είναι να μαθαίνω κάθε μέρα κάτι καινούργιο! Να συναντώ και να συνεργάζομαι με ανθρώπους που θέλουν να ξεπεράσουν τις συμβάσεις του ΚΛΑΣΣΙΚΟΥ χώρου!

 Θέλω να βιώσω τη μουσική ως μέσο θεουργίας!!!
Να βρω το Φως, αυτό που ήδη αναγνωρίζω μέσα μου, μέσα στη δόνηση της μουσικής…θέλω να επί-κοινωνήσω την ψυχή μου….αυτό και μόνο αυτό!!!!!!!

Η ευτυχια τελικά εχει μυστικο?

Μάλλον…(γελαει) θα έχει.. για να μην την έχουμε βρει ακόμα Μέτα από τόσα χρόνια ύπαρξης του ανθρώπου επάνω στη Γη…!

 

Επικείμενες  Εμφανίσεις 

Θέατρο Ολύμπια – Φουαγέ,26 Οκτωβρίου 2014

Απογεύματα στο φουαγέ Εναρκτήριο Γκαλά Όπερας

Ώρα έναρξης: 18.00

 

Φραγκογιαννού (Φόνισσα): 
Ειρήνη Τσιρακίδου (19, 23/11)

www.irinitsirakidis.com