Ο έλληνας λυρικός ποιητής που έδωσε συγκεκριμένη ταυτότητα στην ποίησή του και την έκανε αμέσως αναγνωρίσιμη, δεν είναι άλλος απ’ τον  Άγγελο Σικελιανό. Όραμα του μια Ελλάδα γνήσια απόγονος του αρχαίου πνεύματος. Η μορφή της μητέρας είναι ένα από τα βασικά θέματα στην ποίησή του, όπως και η μορφή της γυναίκας. Η γλώσσα του είναι ίσως στομφώδης και το περιεχόμενο των ποιημάτων του ηχεί ίσως ξεπερασμένο, όμως κανείς δεν θα μπορούσε να μην αναγνωρίσει στον Σικελιανό το ότι αφιέρωσε ολόψυχα τη ζωή του στο όραμά του.
Ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς του ήταν η Σαλαμίνα, το όμορφο νησί του Σαρωνικού, το νησί του Ευριπίδη. Έπειτα από πολλά ταξίδια, σημαντικές γνωριμίες και μια έντονη προσωπική ζωή, ο Άγγελος Σικελιανός καταφεύγει στη Μονή της Φανερωμένης. Εγκαταστάθηκε στο σπιτάκι της παραλίας της Μονής, όπου και εμπνεύστηκε μερικά από τα αριστουργήματα του: « Στο έρμο χωράφι», «Πρωτιά», «Αντιστασιακά» κ.α. Στο γραφικό αυτό σπιτάκι έζησε αργότερα με την δεύτερή του γυναίκα, την Άννα, έπειτα από το γάμο τους τον Ιούνιο του 1940.
Μια πολύ όμορφη ξενάγηση στο σπίτι του Α.Σικελιανού με λεπτομέρειες για τη ζωή και το έργου του είναι εφικτή για ομάδες επισκεπτών κατόπιν συνεννόησης με τον Δήμο Σαλαμίνας. (πληροφ: 210-4646000)

 

Φωτογραφίες: Pascal Millio

Από την Έρη Μαυράκη